علائم اوتیسم در کودک یک ساله : اوتیسم یا اختلال طیف اوتیسم (ASD)، یک اختلال عصبی رشدی است که بر ارتباطات، تعامل اجتماعی و رفتار تأثیر می گذارد. این اختلال «طیف» نامیده می‌شود، زیرا علائم و ویژگی‌ها می‌تواند از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت باشد.
برخی از علائم رایج اوتیسم عبارتند از مشکل در تعاملات اجتماعی، مشکل در برقراری ارتباط، رفتارها یا علایق تکراری و حساسیت های حسی.
اوتیسم معمولاً در اوایل دوران کودکی تشخیص داده می شود و در حالی که هیچ درمانی وجود ندارد، مداخله و درمان زودهنگام می تواند به بهبود نتایج برای افراد مبتلا به اوتیسم کمک کند.
تشخیص اوتیسم در یک کودک یک ساله دشوار است، زیرا بسیاری از علائم اوتیسم ممکن است تا زمانی که کودک بزرگتر نشده است، آشکار نشود. با این حال، برخی از علائم اولیه وجود دارد که والدین و مراقبان می توانند به دنبال آن باشند.
اگر کودک مبتلا به اوتیسم تشخیص داده شود، مداخله زودهنگام کلیدی است. خدمات مداخله زودهنگام می تواند به کودکان مبتلا به اوتیسم کمک کند تا مهارت های ارتباطی، اجتماعی و رفتاری را توسعه دهند که به موفقیت آنها در مدرسه و زندگی کمک می کند.
برخی از مداخلات رایج برای کودکان مبتلا به اوتیسم عبارتند از گفتاردرمانی، کاردرمانی و درمان تحلیل رفتار کاربردی (ABA). این مداخلات متناسب با نیازهای فردی کودک است و می تواند به او در یادگیری مهارت های جدید و بهبود عملکرد کلی کمک کند.
مهم است که به یاد داشته باشید که هر کودک مبتلا به اوتیسم منحصر به فرد است و علائم و نیازهای آنها ممکن است متفاوت باشد. با حمایت و مداخله مناسب، کودکان مبتلا به اوتیسم می توانند زندگی شاد و رضایت بخشی داشته باشند.
بیشتر بخوانید : تنبلی چشم در کودکان
علائم اوتیسم در کودک یک ساله
عدم پاسخگویی به نام
عدم پاسخ به نام یکی از علائم اولیه اوتیسم است و اغلب در کودکان مبتلا به اوتیسم قبل از یک سالگی دیده می شود. معمولاً نوزادان در حال رشد معمولاً با شنیدن نام خود سر خود را برمی گردانند یا به نحوی پاسخ می دهند، اما کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است اصلاً پاسخ ندهند یا ممکن است پاسخی متناقض نشان دهند.
این عدم پاسخ به نام مربوط به مشکل در برقراری ارتباط اجتماعی است که مشخصه بارز اوتیسم است. کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است در درک و استفاده از ارتباطات غیرکلامی مانند تماس چشمی، حالات چهره و ژست‌ها مشکل داشته باشند که می‌تواند برای آنها درگیر شدن در تعاملات اجتماعی دشوار باشد.
توجه به این نکته ضروری است که همه کودکانی که به نام خود پاسخ نمی‌دهند، مبتلا به اوتیسم نیستند و ممکن است دلایل دیگری مانند کاهش شنوایی یا تاخیر در رشد کودک وجود داشته باشد. با این حال، اگر کودکی به نام خود پاسخ نمی دهد و همچنین سایر علائم اولیه اوتیسم را نشان می دهد، مهم است که با پزشک اطفال صحبت کنید که می تواند رشد کودک را ارزیابی کند و راهنمایی های مناسب ارائه دهد. مداخله زودهنگام برای کودکان مبتلا به اوتیسم کلیدی است و هر چه کودک زودتر تشخیص داده شود و خدمات مداخله ای را دریافت کند، بهتر است.
عدم اشاره به اشیا برای نشان دادن علاقه
اشاره نکردن به اشیا برای نشان دادن علاقه یکی دیگر از علائم اولیه اوتیسم است و اغلب در کودکان مبتلا به اوتیسم قبل از یک سالگی دیده می شود. معمولاً نوزادان در حال رشد معمولاً برای نشان دادن علاقه یا توجه مراقبین خود به اشیاء اشاره می کنند، اما کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است به روشی غیرعادی اشاره نکنند یا به آنها اشاره کنند.
این عدم اشاره به اشیا برای نشان دادن علاقه به مشکل در ارتباطات اجتماعی مربوط می شود که مشخصه بارز اوتیسم است.
بیشتر بخوانید : تاخیر تکامل در کودکان
دیگر علائم اوتیسم در کودک یک ساله
عدم علاقه به بازی با دیگران
عدم علاقه به بازی با دیگران یکی دیگر از علائم اولیه اوتیسم است. معمولاً نوزادان در حال رشد معمولاً از بازی با دیگران و درگیر شدن در تعاملات اجتماعی لذت می برند، اما کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است به بازی با دیگران بی علاقه به نظر برسند یا ترجیح دهند به تنهایی بازی کنند.
این عدم علاقه به بازی با دیگران به مشکل در برقراری ارتباط اجتماعی مربوط می شود. کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است در درک و استفاده از ارتباطات غیرکلامی مانند تماس چشمی، حالات چهره و ژست‌ها مشکل داشته باشند که می‌تواند برای آنها درگیر شدن در تعاملات اجتماعی دشوار باشد.
فقدان حالات چهره یا لبخند اجتماعی
معمولاً نوزادان در حال رشد معمولاً در پاسخ به تعاملات اجتماعی لبخند می‌زنند و برای برقراری ارتباط به حالات چهره می‌پردازند، اما کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است این لبخندهای اجتماعی یا حالات چهره را نشان ندهند.
بیشتر بخوانید : آبله مرغان
سایر علائم اتیسم
تماس چشمی محدود
تماس چشمی محدود یکی دیگر از علائم اوتیسم در کودک یک ساله است. معمولاً نوزادان در حال رشد معمولاً با مراقبان خود و سایر افراد اطراف خود تماس چشمی برقرار می کنند، اما کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است از تماس چشمی اجتناب کنند یا تماس چشمی بسیار کمی داشته باشند.
توجه به این نکته ضروری است که دلایل دیگری نیز وجود دارد که باعث می‌شود کودک ارتباط چشمی محدودی داشته باشد، مانند کمرویی یا اضطراب. با این حال، اگر کودک علائم اولیه دیگری از اوتیسم را نشان می‌دهد، مانند عدم پاسخ به نام، تاخیر یا عدم حرف زدن یا اشاره کردن، و عدم علاقه به بازی با دیگران و همچنین ارتباط چشمی بسیار کمی دارد، مهم است که با متخصص اطفال مشورت کنید.
رفتارهای تکراری، مانند تکان دادن دست یا تکان دادن بدن
رفتارهای تکراری، مانند تکان دادن دست یا تکان دادن بدن، در کودکان مبتلا به اوتیسم رایج است. این رفتارها اغلب به عنوان “کلیشه” یا “تحریک” نامیده می شوند و می توانند اشکال مختلفی مانند تکان دادن دست، تکان دادن، چرخیدن یا ضربه زدن داشته باشند.
این رفتارهای تکراری مشخصه بارز اوتیسم هستند و تصور می‌شود که با مشکلات پردازش حسی و خودتنظیمی مرتبط باشند. کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است این رفتارها را انجام دهند تا به آنها کمک کند تا با اضافه بار حسی کنار بیایند یا خود را آرام کنند.
توجه به این نکته ضروری است که همه رفتارهای تکراری مربوط به اوتیسم نیست و برخی از کودکان بدون اوتیسم ممکن است هر از گاهی دست به رفتارهای تکراری بزنند.
حساسیت های حسی بیش از حد یا کم حسی
حساسیت های حسی، مانند حساسیت به صداها یا بافت های خاص، در کودکان مبتلا به اوتیسم رایج است. کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است به برخی از محرک‌های حسی مانند صداهای بلند، نورهای روشن یا بافت‌های خاص حساس باشند که می‌تواند باعث ناراحتی آنها شود.
کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است در فیلتر کردن اطلاعات حسی مشکل داشته باشند و ممکن است تحت تأثیر ورودی های حسی قرار گیرند که سایر افراد به راحتی می توانند آن را تحمل کنند.
