آبله مرغان : که به نام واریسلا نیز شناخته می شود، یک عفونت ویروسی بسیار مسری است که توسط ویروس واریسلا زوستر ایجاد می شود. این بیماری عمدتاً بر کودکان تأثیر می گذارد، اما می تواند بزرگسالانی را که قبلاً آلوده یا واکسینه نشده اند نیز تحت تأثیر قرار دهد.
علائم آبله مرغان معمولاً شامل بثوراتی است که روی صورت، قفسه سینه و پشت شروع می شود و سپس به سایر قسمت های بدن گسترش می یابد. بثورات شامل تاول های خارش دار و پر از مایع است که در نهایت می ترکد و پوسته ها را تشکیل می دهد. علائم دیگر ممکن است شامل تب، سردرد، خستگی و از دست دادن اشتها باشد.
این بیماری از طریق تماس با ترشحات تنفسی فرد آلوده، مانند سرفه یا عطسه، یا از طریق تماس مستقیم با بثورات پوستی منتقل می شود. این ویروس همچنین می تواند از طریق تماس با اشیاء یا سطوح آلوده به ویروس منتقل شود.
درمان آبله مرغان معمولاً شامل مدیریت علائم است، مانند استفاده از لوسیون کالامین برای تسکین خارش و مصرف مسکن‌های بدون نسخه برای کاهش تب و ناراحتی. اکثر افراد بدون عارضه از این بیماری بهبود می یابند، اما در موارد نادر، می تواند منجر به عوارض جدی تری مانند ذات الریه یا آنسفالیت شود.
پیشگیری از آبله مرغان از طریق واکسیناسیون انجام می شود که برای همه کودکان و بزرگسالانی که این بیماری یا واکسن را نداشته اند توصیه می شود. این واکسن را می توان به افرادی که در معرض این بیماری قرار گرفته اند نیز تزریق کرد تا به پیشگیری یا کاهش شدت بیماری کمک کند.
بیشتر بخوانید : دلایل اگزما
نکات مهم در مورد این بیماری
در این بخش برخی از حقایق در مورد آبله مرغان را خاطر نشان میکنیم :
آبله مرغان بسیار مسری است و به راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود، به خصوص در مکان هایی مانند مدارس، مهدکودک ها و سایر مکان های شلوغ.
ویروسی که باعث آبله مرغان می‌شود، ویروس واریسلا زوستر، می‌تواند پس از بهبودی فرد از بیماری در بدن خفته باقی بماند. بعداً در زندگی، ویروس می تواند دوباره فعال شود و باعث ایجاد زونا شود، یک بثورات پوستی دردناک که معمولاً در یک طرف بدن ایجاد می شود.
این بیماری معمولاً یک بیماری خود محدود شونده است، به این معنی که معمولاً بدون درمان پزشکی خود به خود از بین می رود. با این حال، در برخی موارد، داروهای ضد ویروسی ممکن است برای کمک به کاهش شدت و طول مدت بیماری، به ویژه در افرادی که در معرض خطر بالای عوارض هستند، تجویز شود.
عوارض آبله مرغان می تواند شامل عفونت های باکتریایی پوست، ذات الریه، التهاب مغز (آنسفالیت) و التهاب کبد (هپاتیت) باشد.
بهترین راه پیشگیری از آبله مرغان واکسیناسیون است. واکسن آبله مرغان برای همه کودکان 15-12 ماهگی و مجدداً در 6-4 سالگی توصیه می شود. بزرگسالانی که مبتلا به آبله مرغان یا واکسن نشده اند نیز باید واکسینه شوند. واکسیناسیون نه تنها به پیشگیری از بیماری کمک می کند، بلکه می تواند خطر عوارض و احتمال فعال شدن مجدد ویروس در آینده را نیز کاهش دهد.
اگر فردی در معرض آبله مرغان قرار گیرد، باز هم می تواند واکسن را ظرف چند روز دریافت کند تا به طور بالقوه از شدت بیماری پیشگیری کند یا از شدت آن بکاهد. علاوه بر این، اگر فردی به این بیماری مبتلا شد، باید از تماس با دیگران برای جلوگیری از انتشار ویروس خودداری کند.
آبله مرغان در بزرگسالان
در بزرگسالان، آبله مرغان می تواند شدیدتر باشد و می تواند منجر به عوارضی مانند ذات الریه، عفونت های باکتریایی و آنسفالیت (التهاب مغز) شود. علائم آبله مرغان در بزرگسالان شامل تب، سردرد، خستگی و بثورات پوستی است که معمولاً از قفسه سینه و پشت شروع می شود و سپس به سایر قسمت های بدن سرایت می کند.
درمان آبله مرغان در بزرگسالان معمولاً شامل مدیریت علائم با مسکن‌های بدون نسخه، آنتی هیستامین‌ها و پمادهای موضعی برای تسکین خارش است. در برخی موارد، داروهای ضد ویروسی ممکن است برای کوتاه کردن مدت بیماری و کاهش خطر عوارض تجویز شود.
اگر فکر می کنید به آبله مرغان مبتلا هستید، مهم است که برای تشخیص و درمان به پزشک مراجعه کنید. همچنین باید از تماس با دیگران، به ویژه کسانی که آبله مرغان نداشته اند یا علیه آن واکسینه نشده اند، برای جلوگیری از انتشار ویروس، خودداری کنید.
بیشتر بخوانید : راز پوستی سالم و زیبا
نکات مهم در مورد آبله مرعان بزرگسالان
انتقال
این بیماری بسیار مسری است و از طریق تماس مستقیم با مایع تاول‌ها و همچنین از طریق سرفه و عطسه پخش می‌شود. از یک تا دو روز قبل از ظاهر شدن بثورات تا زمانی که تمام تاول ها پوسته شوند، مسری ترین است.
عوامل خطر
بزرگسالانی که هرگز به آبله مرغان مبتلا نشده اند یا علیه آن واکسینه نشده اند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستند. افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند افراد مبتلا به HIV/AIDS، سرطان، یا افرادی که از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می کنند نیز در معرض خطر عوارض شدید این بیماری هستند.
عوارض
اگرچه بیشتر افراد بدون عارضه از این بیماری بهبود می یابند، اما بزرگسالان بیشتر احتمال دارد علائم و عوارض شدیدی مانند عفونت های باکتریایی، کم آبی بدن، ذات الریه و آنسفالیت را تجربه کنند.
پیشگیری
بهترین راه پیشگیری از آبله مرغان واکسیناسیون است. واکسن این بیماری برای همه کودکان و بزرگسالانی که هرگز این بیماری یا واکسن را نداشته اند توصیه می شود. اگر در معرض فردی مبتلا به آبله مرغان قرار گرفته‌اید و هرگز آن را یا واکسن آن را نخورده‌اید، یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی ممکن است پروفیلاکسی پس از مواجهه (PEP) را برای کاهش خطر ابتلا به این بیماری توصیه کند.
بهبودی
اکثر افراد در عرض دو تا سه هفته از آبله مرغان بهبود می یابند. در این مدت، استراحت، هیدراته ماندن و اجتناب از خراشیدن تاول ها برای جلوگیری از عفونت و زخم مهم است. در برخی موارد، داروهای ضد ویروسی ممکن است برای تسریع روند بهبودی تجویز شود.
اگر در مورد آبله مرغان یا عوارض آن نگرانی دارید، مهم است که مشاوره پزشکی بگیرید.
آبله مرغان در بارداری
اگر در دوران بارداری به آبله مرغان مبتلا شدید، باید فوراً با پزشک خود تماس بگیرد. این ویروس می‌تواند خطری برای جنین به‌ویژه در 20 هفته اول بارداری ایجاد کند، زیرا می‌تواند باعث سندرم مادرزادی واریسلا شود، یک بیماری نادر و شدید که می‌تواند منجر به نقایص مادرزادی شود.
اگر مادر در 20 هفته اول بارداری به این بیماری مبتلا شود، ممکن است درمان با داروهای ضد ویروسی برای کاهش شدت عفونت و جلوگیری از ایجاد سندروم واریسلا مادرزادی توسط ویروس توصیه شود. با این حال، این داروها همیشه موثر نیستند و باید تحت راهنمایی یک متخصص استفاده شوند.
اگر مادر بعد از هفته 20 بارداری به آبله مرغان مبتلا شود، خطر ابتلای این ویروس به نقایص مادرزادی کمتر است، اما همچنان خطر ابتلای نوزاد به آبله مرغان در مدت کوتاهی پس از تولد وجود دارد.
در برخی موارد، اگر مادر قبلا به این بیماری مبتلا شده باشد، ممکن است نسبت به ویروس مصونیت داشته باشد که با آزمایش خون می توان آن را تایید کرد. اگر او مصون باشد، خطری برای جنین وجود ندارد. اگر او مصون نیست، باید اقداماتی را برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض ویروس انجام دهد.
به طور کلی، برای زنان باردار مهم است که اقدامات لازم را برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض ویروس واریسلا زوستر انجام دهند و در صورت مشکوک شدن به ابتلا به این بیماری، به پزشک مراجعه کنند .
بیشتر بخوانید : آلرژی های پوستی
نکات مهم در مورد آبله مرغان در بارداری
- این بیماری معمولاً در بزرگسالان شدیدتر از کودکان است و زنان باردار ممکن است در معرض خطر بیشتری از عوارضی مانند ذات الریه باشند.
- اگر یک زن باردار در معرض این بیماری قرار گیرد اما هنوز به ویروس مبتلا نشده باشد، ممکن است به او گلوبولین ایمنی واریسلا زوستر (VZIG) داده شود تا از شدت عفونت پیشگیری یا کاهش یابد.
- خطر عوارض آبله مرغان در بارداری در زنانی که به دلیل شرایطی مانند HIV/AIDS سیستم ایمنی ضعیفی دارند یا داروهایی مصرف می‌کنند که سیستم ایمنی را سرکوب می‌کنند، بیشتر است.
- زنان باردار که به آبله مرغان مبتلا می شوند باید توسط ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تحت نظارت دقیق قرار گیرند، که ممکن است آزمایش یا تصویربرداری اضافی را برای بررسی عوارضی مانند ذات الریه توصیه کند.
- در برخی موارد، اگر یک زن باردار نزدیک به زمان زایمان مبتلا به آبله مرغان شود، ممکن است برای کاهش خطر ابتلای نوزاد به ویروس در حین تولد، سزارین توصیه شود.
- شیردهی به طور کلی برای زنانی که در گذشته این بیماری را داشته‌اند بی‌خطر است، زیرا آنتی‌بادی‌هایی در برابر ویروس دارند که می‌تواند به محافظت از نوزادشان کمک کند. با این حال، اگر مادری در دوران شیردهی به این بیماری مبتلا شود، باید با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای ادامه شیردهی صحبت کند.
